بررسی تمایل و انتشار بافتی سویۀ ort-r۸۷-۷/۱۳۸۷ اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال در جوجه های spf

اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال (ort) عامل بیماری اورنیتوباکتریوز بوده که سالانه سبب ایجاد خسارات اقتصادی زیادی به صنعت طیور می گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تجربی تمایل و انتشار بافتی سویۀ ایرانی باکتری ort در اندام های مختلف جوجه های عاری از عوامل بیماریزای خاص (spf) بوسیله آزمایش های کشت و pcr بود. در این مطالعه باکتری ort با مشخصات jf810491) ort-r87-7/1387) جدا شده از گله های طیور تجاری در ایران استفاده شد. چهل قطعه جوجه یک روزه spf نژاد لگهورن به طور تصادفی به دو گروه (آزمایش و کنترل) 20 قطعه ای تقسیم و به صورت جداگانه در داخل ایزولاتور فشار مثبت نگهداری شدند. در سن 21 روزگی جوجه های گروه آزمایش با باکتری ort به میزان cfu 10 10×1 به روش داخل نایی آلوده و گروه کنترل با pbs تلقیح شدند. از بافت هایی نظیر نای، ریه، کبد و قلب در روزهای 2، 4، 6، 8، 10، 12 و 14 پس از تلقیح نمونه برداری گردید. تعداد سه قطعه از جوجه های گروه آزمایش از روز سوم تا چهارم پس از تلقیح دچار کزکردگی شدند که علایم مزبور از روز پنجم ناپدید گردید. باکتری از نای در روزهای 4-2 و 10-8 و در ریه و کبد در روز 4 پس از تلقیح ردیابی شد. اما در طول دوره مطالعه در بافت قلب شناسایی نگردید. نتایج این مطالعه نشان داد که این سویۀ اورنیتوباکتریوم رینوتراکئال به تنهایی نمی تواند منجر به تلفات و ظهور علایم شدید بالینی و کالبدگشایی در جوجه های مبتلا شود. اما باکتری در اندام های تنفسی از جمله نای به مدت طولانی تکثیر می یابد که می تواند سبب مستعد شدن پرنده برای ابتلا به سایر بیماری ها گردد.